wywodzić się z

См. также в других словарях:

• wywodzić się — {{/stl 13}}{{stl 7}} pochodzić od kogoś, czegoś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wywodzić się z rodziny mieszczańskiej, z chłopów, z arystokracji. Alfabet grecki wywodzi się z fenickiego. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• rekrutować się — {{/stl 13}}{{stl 7}} pochodzić z określonego środowiska, wywodzić się z jakiejś grupy społecznej : {{/stl 7}}{{stl 10}}W uroczystości brało udział kilkuset członków organizacji rekrutujących się spośród miejscowej ludności. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• rozkwilić się — dk VIa, rozkwilić sięlę się, rozkwilić sięlisz się, rozkwilić siękwil się, rozkwilić sięlił się rzad. rozkwilać się ndk I, rozkwilić sięam się, rozkwilić sięasz się, rozkwilić sięają się, rozkwilić sięaj się, rozkwilić sięał się 1. «zwykle o… …   Słownik języka polskiego

• wywieść — dk XI, wywieśćwiodę, wywieśćwiedziesz, wywieśćwiedź, wywieśćwiódł, wywieśćwiodła, wywieśćwiedli, wywieśćwiedziony, wywieśćwiedzeni, wywieśćwiódłszy wywodzić ndk VIa, wywieśćdzę, wywieśćdzisz, wywieśćwódź, wywieśćdził, wywieśćdzony 1. książk.… …   Słownik języka polskiego

• wychodzić — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, wychodzićdzę, wychodzićdzi, wychodzićchodź, {{/stl 8}}– wyjść {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IXd, wychodzićjdę, wychodzićjdzie, wyjdź, wyszedł, wyszła, wyszli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• dom — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. u, W. u {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} budynek, budowla służąca jako miejsce zamieszkania, jako siedziba instytucji, sklepów, zakładów pracy itp. : {{/stl 7}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• lud — m IV, D. u, W. u (ludzie), Ms. ludzie 1. blm «pracujące warstwy społeczeństwa, przede wszystkim robotnicy i chłopi; dawniej głównie o ludności wiejskiej» Lud pracujący miast i wsi. Głos, wola ludu. Dziecko ludu. Pochodzić, wywodzić się z ludu. 2 …   Słownik języka polskiego

• pochodzić — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, pochodzićdzę, pochodzićdzi, pochodzićchodź {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} o człowieku: wywodzić się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ktoś pochodzi ze wsi, z rodziny inteligenckiej, z… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• arystokrata — m odm. jak ż IV, CMs. arystokrataacie; lm M. arystokrataaci, DB. arystokratatów «członek arystokracji, możny pan, potomek starego rodu» Arystokraci angielscy, hiszpańscy, pruscy. Arystokrata carski, dworski. Utytułowany arystokrata. Majątki… …   Słownik języka polskiego

• inteligencja — ż I, DCMs. inteligencjacji, blm 1. «zdolność rozumienia otaczających sytuacji i znajdowania na nie właściwych, celowych reakcji; zdolność rozumienia w ogóle, bystrość, pojętność» Inteligencja wrodzona. Wybitna, przeciętna inteligencja. Poziom,… …   Słownik języka polskiego

• ród — m IV, D. rodu, Ms. rodzie; lm M. rody 1. «u ludów pierwotnych samodzielna jednostka gospodarczo społeczna w obrębie plemienia, obejmująca pewną liczbę rodzin wywodzących się od wspólnego przodka» Naczelnik rodu. Rody wchodzące w skład plemienia.… …   Słownik języka polskiego